26 mei, Citta di Castello -S. Maria degli Angeli
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Jos
27 Mei 2007 | Italië, Assisi
Vandaag stond er volgens onze grote gids,H.Reitsma, een eenvoudige, relatief vlakke etappe op het programma, maar helaas, niets in de Apennijnen is vlak. Dus was het bijna continu klimmen en dalen, wat ons prachtige beelden van Umbrie opleverden.Werkelijk schitterend, precies uit de boekjes.
Wij besloten niet naar Assisi te gaan, maar naar een plaatsje juist onder Assisi, zodat wij op onze rustdag zonder bagage de klim naar Assisi konden doen. We waren al vroeg, 68km, in Santa Maria degli Angeli, maar het was siestatijd en dan staat de wereld hier stil. We dachten een onderkomen te vinden in een klooster, bij de zusters van Maria Immaculata (de zusters van Maria Onbevlekte Ontvangenis), maar die wilden deze twee heren niet ontvangen. Ze deden alleen maar aan groepen, toch al aardig toeristisch.
Vele plaatsen hebben hier namen van heiligen, maar wij zijn ook door een plaatsje Casa di Diavolo gekomen en hoewel wij niet bijgelovig zijn, ging de snelheid bij de passage aanzienlijk omhoog.
Het wegdek van de wegen in Italie is van een zeer wisselende kwaliteit. In Noord-Italie waren de fietspaden perfect, in de Po-vlakte waren de landwegen zeer redelijk met af en toe een negatieve uitschieter en in Umbrie zijn de secundaire wegen doorgaans slecht met soms een positieve uitschieter. Het woord wegenonderhoud moet in Umbrie wel een bekend woord zijn, maar de activiteit moet voor de jonge Umbriaan (dat is toch een inwoner van Umbrie?) een gedateerd begrip zijn. Volgens Jos heeft dat ook zijn voordelen, want je hebt nauwelijks last van wegwerkzaamheden en deviaties.
Maar aan grote gaten in de weg wordt wel wat gedaan, want soms zie je een heel patroon van een soort "platgetrapte molshopen" op de weg. Het woord egaliseren moet bij de wegwerkers in Umbrie onbekend zijn.
Morgen hebben we dus weer een rustdag en daarna gaan we verder in de Apennijnen. Rome lonkt! Het aantal fietsdagen is laag geworden en het aftellen is begonnen. Net als in de biljartsport zeggen weg dan ook:......en nog drie!
Pieter
Wij besloten niet naar Assisi te gaan, maar naar een plaatsje juist onder Assisi, zodat wij op onze rustdag zonder bagage de klim naar Assisi konden doen. We waren al vroeg, 68km, in Santa Maria degli Angeli, maar het was siestatijd en dan staat de wereld hier stil. We dachten een onderkomen te vinden in een klooster, bij de zusters van Maria Immaculata (de zusters van Maria Onbevlekte Ontvangenis), maar die wilden deze twee heren niet ontvangen. Ze deden alleen maar aan groepen, toch al aardig toeristisch.
Vele plaatsen hebben hier namen van heiligen, maar wij zijn ook door een plaatsje Casa di Diavolo gekomen en hoewel wij niet bijgelovig zijn, ging de snelheid bij de passage aanzienlijk omhoog.
Het wegdek van de wegen in Italie is van een zeer wisselende kwaliteit. In Noord-Italie waren de fietspaden perfect, in de Po-vlakte waren de landwegen zeer redelijk met af en toe een negatieve uitschieter en in Umbrie zijn de secundaire wegen doorgaans slecht met soms een positieve uitschieter. Het woord wegenonderhoud moet in Umbrie wel een bekend woord zijn, maar de activiteit moet voor de jonge Umbriaan (dat is toch een inwoner van Umbrie?) een gedateerd begrip zijn. Volgens Jos heeft dat ook zijn voordelen, want je hebt nauwelijks last van wegwerkzaamheden en deviaties.
Maar aan grote gaten in de weg wordt wel wat gedaan, want soms zie je een heel patroon van een soort "platgetrapte molshopen" op de weg. Het woord egaliseren moet bij de wegwerkers in Umbrie onbekend zijn.
Morgen hebben we dus weer een rustdag en daarna gaan we verder in de Apennijnen. Rome lonkt! Het aantal fietsdagen is laag geworden en het aftellen is begonnen. Net als in de biljartsport zeggen weg dan ook:......en nog drie!
Pieter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
