28 mei,S.Maria degli Angeli-Narni Scalo

Vandaag hebben we eerst op zijn Italiaans ontbeten in, wat ik wel mag zeggen, ons stamcafe; we waren daar zo vaak geweest, dat we goede bekenden waren geworden.

Om 8.15 uur zaten we op de fiets voor de zwaarste Apennijnen-rit. We hadden de route van Reitsma wat ingekort i.v.m. het vinden van een geschikt hotel. Tot Bevagna was het redelijk vlak en het was licht bewolkt weer. Maar daarna begon het echte werk: 23 km klimmen naar een hoogte van ruim 700 m.

In Massa Martana, toen het meeste klimwerk erop zat, hebben we koffie gedronken en geluncht. Donkere wolken pakken zich soms samen, maar verdwenen ook zonder regen.

We besloten daarom verder te gaan en dat hebben we geweten, want we waren nauwelijks vertrokken of het begon te regenen. We hebben vervolgens ca 30 km in de stromende regen doorgefietst, wel in regenkleding, maar je voeten sopten in je schoenen. Na 81 km vonden we meteen een geschikt hotel en we waren blij verlost te kunnen worden van onze natte spullen. Toen ik mijn koude voeten bevrijd had uit mijn natte schoenen, dacht ik zelfs even, dat het hotel vloerverwarming had.

We hebben onze spullen te drogen gelegd en dat leverde ook nog een verrassing op, want het begon weer te waaien en onze sokken bleken te zijn verdwenen.Ze lagen op het dak van de garage en Jos is als een echte geveltoerist op dat dak geklommen om ze op te halen.

We hebben heerlijk gegeten in ons hotel en zijn op de gebruikelijk tijd naar bed gegaan om heerlijk uit te rusten.