Van Metz naar Mierlo

Na de rustdag in Metz waren onze (fiets)schoenen weer helemaal droog en konden wij zonder malheur verder,hoewel.... Jos had een dagje in Noord-Frankrijk in zijn korte ITEK-broek gefietst en dat was hem toch niet helemaal goed bekomen. Ik had dat een beetje voorzien, want die fietsbroeken hebben inmiddels een inlage ter dikte van een zuinig geschaafd plakje kaas en ik had dan ook weer een nieuwe broek gekocht;en daar ben ik zeer tevreden over. Het was een broek met een voorgevormde inlage en bovendien in unisex-uitvoering. Ik heb er niet zoveel verstand van, want ik heb altijd gedacht:"een k... is een k..., tenminste wat het zitten betreft", maar er schijnt daarin toch een verschil aanwezig te zijn. Ik had dat al ervaren, toen ik het rek met fietsbroeken afging en een prachtige damesbroek in de hand hield. De verkoper maakte mij daarop attent en beval mij vervolgens twee andere broeken aan. De broek, die ik nu heb paste precies en hoewel de prijs misschien enige aanleiding zou kunnen geven tot kwaliteitswantrouwen, werd ik helemaal door de verkoper over de streep getrokken, toen hij zei: "Een goede broek, mijnheer, ik heb hem zelf ook en ik draag hem al jaren." Mijn eerste gedachte was, dat die broek dan wel niet meer helemaal okselfris zou zijn, maar ja, daar had IK weinig mee te maken. Thuisgekomen bekeek ik eens het aangehechte kaartje en toen bleek het een unisexbroek te zijn. Er werd precies uitgelegd, waar de inlage was verdikt t.b.v. de bescherming van de gevoelige delen. Toen ik dat bekeek, dacht ik nog: "Wel, een mens is nooit te oud om te leren". Mocht U ook geinteresseerd zijn in een anatomisch lesje, ga dan naar een wielerspeciaalzaak en bekijk eens een Shimano-fietsbroek.

De eerste dag:METZ-KORDEL.

We reden door het Moezeldal in de richting van Trier. Het weer zag er niet slecht uit en het was eigenlijk een vlak parcours. Bij Cattenom pikten wij aan bij de routebeschrijvingen van"Langs groene wegen" en ik moet zeggen in Duitsland is het Moezeldal schitterend. Bij Trier hebben wij het Moezeldal verlaten en zijn verder gegaan in het Kyll-dal. Deze route is helemaal bewijzerd, is stijgend en dalend en meestal goed geplaveid. In Kordel vonden een prima hotel(Hotel Neyses am Park) en dan zie je toch het verschil tussen de Duitse Gründlichkeit en de Franse nonchalance. Een keurige grote, lichte kamer, een badkamer, waarin je de ruimte had en een klantvriendelijkheid-uitstralend personeel. Ook de dis was uitmuntend: we aten een heerlijke Wiener Schnitzel(uiteraard van kalfvlees) met een salade, voorzien van een voortreffelijke dressing en de volgende dag een uitstekend ontbijt, dat speciaal voor ons een half uur werd vervroegd.

De tweede dag: KORDEL-BLANKENHEIM.

Vandaag zou het o.i.aan de hand van de routebeschrijving een zware dag worden en achteraf gezien was het meer dan dat. Het was overigens best een mooie omgeving, maar toch wel met veel klimmen met soms (niet aangegeven) hellingen tot 20% en steeds maar weer tegenwind.
Al vrij snel diende zich het eerste probleem aan: Een flinke slag in het achterwiel: de remblokken werden juist niet geraakt, maar die zagen er toch ook niet meer helemaal fris uit.
Waarom zijn er zo weinig fietsenmakers in Duittsland? Ik vreesde al, dat ik die slag er zelf uit zou moeten halen, maar uiteindelijk was er toch een reparatiemogelijkheid in Gerolstein bij een sportzaak, waar een verkoper een kleine werkplaats had ingericht met overigens wel het juiste gereedschap. Er bleek een spaak kapot te zijn, aan de tandwielkant en die had ik nooit zelf kunnen vervangen, want je hebt daar speciaal gereedschap voor nodig. Enfin, met een nieuwe spaak en spaaknippel, nieuwe remblokken en een uurtje vertraging konden we verder. Tegen het einde van de rit, althans dat dachten we, zaten we 11 km uit de route en via een hele tocht door het heuvellandschap kwamen we weer op de route.Toen we op ons geplande eindpunt Dahlem aankwamen, bleken alle pensions en hotels daar vol te zijn, omdat Nederlanders daar een Fliegerfest hadden georganisserd en zo moesten we door naar Blankenheim. Die naam roept bij mij jeugdherinneringen op aan de beste oude jenever uit mijn studententijd( dat schreven ze toen dan ook als genever, maar het smaakte niet anders.), maar daar bleef het nu wel bij en toen we uiteindelijk voor een hotelletje stonden, waren we blij, dat er nog plaats was. Achteraf bleek het toch een beetje een achenebbisj tent te zijn, die door Turkse Duitsers met mediterrane nonchalance werd bestierd: lampen kapot, geen echt warm water e.d. De maaltijd was veel ,maar gewoontjes en het ontbijt redelijk.

De derde dag:BLANKENHEIM-SELHAUSEN.

We dachten, dat het nu nog alleen maar omlaag zou gaan, maar dat was toch even anders.Ook hier weer verrassende hellingen, waarbij we zelfs soms van de fiets moesten, maar het laatst deel langs de Rur was wel vlak. De wind bleef ons wel plagen: het bleef noorderwind, maar de omgeving was schitterend. In de buurt van Heimbach is er een natuurgebied met stuwdammen, dat het bezoeken waard is en aan het eind bij Heimbach een waterkrachtcentrale in Jugendstill,
In Sellhausen hebben we overnacht in Jones Eck:het hotelletje, waar we drie jaar geleden de eerste overnachting hadden op weg naar Rome. Het was er weer echt Duits: schoon, grote kamer, mooie badkamer, en goed diner en ein reichhaltiges Frühstúck.

De vierde dag:SELHAUSEN-MIERLO.

De wind zou volgens de Duitse weerberichten "mäszig" zijn en dat was hij ook in Duitsland, maar in Nederland was het een straffe noordwesten wind, waar we tegen op moesten boksen. Het was vandaag "harken", maar tegen vijven waren we thuis. Het was eigenlijk een wat kleurloze dag geweest.



ONZE REIS.

In hoofdlijnen was de route van Mierlo tot Merz vrij ééntonig en in Noord-Frankrijk zelfs redelijk zwaar en hotelfaciliteiten op het platteland niet aanwezig. Waarom Doug Pincock deze route heeft samengesteld, ontgaat mij geheel.
Vanaf Metz werd het aanzienlijk beter. Het Moezeldal is werkelijk schitterend en de hotelvoorzieningen mogen er zijn. Het is de moeite waard hier nog eens terug te komen.

Het weer zat ons niet mee. Tot Parijs was er een straffe, maar koude noordenwind. In Noord-Frankrijk en Duitsland konstant wind tegen en ook koud.
Wij hebben één zonnige dag gehad in Noord-Frankrijk en ook de laatst dag was er zon.
We hebben geluk gehad v.w.b.regen: slechts een kort traject net voor Pont-a-Mousson tot bij Metz.

We hebben geweldige afstanden gefietst. Voor de cijferliefhebbers onder u volgt hier een overzichtje, dat door Jos vakkundig is samengesteld.

Traject Afstand Gem/u

Mierlo-Tienen 118 17,2
Tienen-Ory 121 16.9
Ory-Laon 124 15,0
Laon-Orrouy 88 16,1
Orrouy-Parijs 92 16,3
Parijs-Montmirail 103 16,1
Montmirail-Bar-le-Duc142 16,6
Bar-le-Duc-Metz 108 15,7
Metz-Kordel 128 17,5
Kordel-Blankenheim 118 14,5
Blankenheim-Selhausen 97 15,7
Selhausen-mierlo 115 16,9

Pieter