13 mei, het ritje over de Reschenpas.
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Jos
17 Mei 2007 | Italië, Latsch
Oggi siamo arrivati in Italia e siamo passati il passo Résia. Arrivederci Austria e ciao Italia. Qui si parla ancora il tedesco, ma la cucina è mista.Allora arrivederci cucina di molti "schnitzels": Schnitzel normale, Wiener Schnitzel, Wallitser Schnitzel, Jaeger Schnitzel, Zigeuner Schnitzel, Rahmen Schnitzel, Cordon Bleu, ....
Ik heb begrepen, dat sommigen zich afvragen of wij niet vermagerd zijn; dat is niet het geval, mede door die vele schnitzels, die wij gegeten hebben. Soms staat er wel eens en stukje rundsvlees op de kaart, maar in de eenvoudige uitspanningen, waar wij verblijven is dat bijna altijd gebakken "schoenzool".
Vandaag dus naar de Reschenpas. We dachten eerst, dat het enorm druk zou zijn op onze route, omdat er wegwerkzaamheden waren aan de snelweg naar Nauders, maar gelukkig was dat niet het geval. Na het ritje naar Martina, dat een verrassende klim in petto had, begon het echte werk: 6 km klimmen op een helling van 7 % naar de Norbertshoehe( 1452 m) met 11 hairpins. Als ik moet tellen begin ik altijd met 1, maar onze Oostenrijkers begonnen met 11. Het klimmen ging best aardig en dankzij al die schnitzels moest ik toch weer excl fiets 107 kg omhoog hijsen. Het ging best aardig, al is hairpin 1 mij ontgaan.
Op de Norbertshoehe hebben wij een echtpaar uit Graft de Rijp ontmoet, dat met de tandem naar Rome ging. Na een kort praatje ging het richting Nauders en toen moesten we nog 7,5 km vals plat naar de Reschenpas zelf(1520 m). Dat ging uitermate moeizaam, want we hadden een sterke wind tegen. Op de Reschenpas ontmoetten wij een eenzame fietser uit Houten, ook op weg naar Rome. We zijn vervolgens langs 2 schitterende meren naar St. Valentino alla Muta gefietst en hebben daar geluncht.
Ik ben vele malen in Italie geweest en het stond nooit op de kaart en nu in Sued-Tirol was het er : Spaghetti alla Putanesca ( spaghetti op de manier van het hoertje) en ik wou het net bestellen,
toen bleek dat het dienstertje piepjong was, dus heb ik maar en spaghetti alla carbonara genomen. Jos had een flinke pizza.
Na de lunch zijn we afgedaald naar onze overnachtingsplaats: Latsch.
Ik heb meegekregen, dat sommigen zich zorgen maken over onze snelheid van voortbewegen. Doe dat niet. Ons "roadmanagement" is van een bijzondere kwaliteit. Wij plannen niet om onze plannen uit te voeren, maar om er onmiddellijk van af te wijken. Dus als jullie weer eens iets over onze plannen lezen, moeten jullie dat lezen in de geest van de bekende misdaadserie (ik maak er nu een trilogie van): " De commissaris vertelt" , " De commissaris vertelt verder" en ...." De commissaris kan me nog meer vertellen" het wordt toch anders. Dus: Do not worry!
Pieter
Ik heb begrepen, dat sommigen zich afvragen of wij niet vermagerd zijn; dat is niet het geval, mede door die vele schnitzels, die wij gegeten hebben. Soms staat er wel eens en stukje rundsvlees op de kaart, maar in de eenvoudige uitspanningen, waar wij verblijven is dat bijna altijd gebakken "schoenzool".
Vandaag dus naar de Reschenpas. We dachten eerst, dat het enorm druk zou zijn op onze route, omdat er wegwerkzaamheden waren aan de snelweg naar Nauders, maar gelukkig was dat niet het geval. Na het ritje naar Martina, dat een verrassende klim in petto had, begon het echte werk: 6 km klimmen op een helling van 7 % naar de Norbertshoehe( 1452 m) met 11 hairpins. Als ik moet tellen begin ik altijd met 1, maar onze Oostenrijkers begonnen met 11. Het klimmen ging best aardig en dankzij al die schnitzels moest ik toch weer excl fiets 107 kg omhoog hijsen. Het ging best aardig, al is hairpin 1 mij ontgaan.
Op de Norbertshoehe hebben wij een echtpaar uit Graft de Rijp ontmoet, dat met de tandem naar Rome ging. Na een kort praatje ging het richting Nauders en toen moesten we nog 7,5 km vals plat naar de Reschenpas zelf(1520 m). Dat ging uitermate moeizaam, want we hadden een sterke wind tegen. Op de Reschenpas ontmoetten wij een eenzame fietser uit Houten, ook op weg naar Rome. We zijn vervolgens langs 2 schitterende meren naar St. Valentino alla Muta gefietst en hebben daar geluncht.
Ik ben vele malen in Italie geweest en het stond nooit op de kaart en nu in Sued-Tirol was het er : Spaghetti alla Putanesca ( spaghetti op de manier van het hoertje) en ik wou het net bestellen,
toen bleek dat het dienstertje piepjong was, dus heb ik maar en spaghetti alla carbonara genomen. Jos had een flinke pizza.
Na de lunch zijn we afgedaald naar onze overnachtingsplaats: Latsch.
Ik heb meegekregen, dat sommigen zich zorgen maken over onze snelheid van voortbewegen. Doe dat niet. Ons "roadmanagement" is van een bijzondere kwaliteit. Wij plannen niet om onze plannen uit te voeren, maar om er onmiddellijk van af te wijken. Dus als jullie weer eens iets over onze plannen lezen, moeten jullie dat lezen in de geest van de bekende misdaadserie (ik maak er nu een trilogie van): " De commissaris vertelt" , " De commissaris vertelt verder" en ...." De commissaris kan me nog meer vertellen" het wordt toch anders. Dus: Do not worry!
Pieter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
