14 mei Ora est
Door: Jos
Blijf op de hoogte en volg Jos
17 Mei 2007 | Italië, Rome
We hebben 5 dagen moeten wachtn voordat we ons journaal weer konden bijwerken. Een half uur geleden zijn we begonnen in een bar (staande achter de enige computer) in Bardolino. Ik had net mijn verslag van 14 mei ingetikt. Terwijl Pieter het nog nakeek op typefouten trad er een storing op. Weg een half uur redactie werk. Je baalt soms weleens.
Om de enige computer niet nog langer te bezetten zijn we toch maar naar Lazise gefietst. Hier schijnt een fietsenmaker te zijn, die Schwalbe banden heeft. De achterband van Pieter is namelijk tot op de draad versleten. Terwijl Pieter daarheen is zit ik dus in een internetpoint van Lazise mijn verhaal van 14 mei voor de 2e keer in te typen.
Het toetsenbord hapert nogal eens, terwijl ze toch 5 Euro per uur rekenen.
's morgens in Latsch mochten we dus eerst nog even de persoonlijke computer van Carmen gebruiken. Pieter was toen even naar de plaatselijke schoenmaker. Zijn nieuwe fietsschoenen begonnen scheuren te vertonen. Vervolgens op zoek naar de plaatselijke fietsenmaker. Deze keer begon mijn fiets de vorige dag steeds meer herrie te maken. Ik was er gelukkig op tijd bij. De lagerschalen van mijn trappers waren losser gaan zitten maar nog niet kapot.
Rond tien uur verlieten we Latsch richting Merano en Bolzano. We volgden nog steeds de via Claudia Augusta door het dal van de Etsch (Adige). Deze keer richting NO tot aan Bolzano. Bij Naturns waren ze nog met de aanleg daarvan bezig. Gevolg een omleiding. Een oude baas, die een retourtje Merano - Latsch fietste, legde ons in onverstaanbaar duits uit hoe de omleiding in elkaar zat.
Nou een omleiding in Nederland betekent misschien het bekende rondje om de kerk, maar bij Naturns betekende het een tochtje OVER de kerk. Ineens weer een hoogteverschil overbruggen van 40 meter!!
Vlak voor Merano bij Algunds werden we verwelkomd door twintig sproeiers, die op het fietspad gericht waren. Er was geen ontkomen aan. Bijna geen regen gehad, gaan ze ons in Italie natspuiten. April was hier ook nogal droog geweest. Zodoende.
Vlak voor Vilpian ontmoetten we drie Nederlanders uit Elburg op weg naar Rome (1 man en 2 vrouwen). 5 km verder werden we ingehaald door 4 krachtige veertigers (mannen). Daarmee kwam het totaal aantal Nederlandse navolgers van Reitsma, die we gezien hebben op tien.
Na Bolzano ging de route weer zuidwaarts. Bovendien is de zgn Reschenwind 's middags weer veel sterker, dus we moesten tegen de de volle wind in knokken. Rond een uur of vier waren we allebei total loss. Nog niet eerder waren we zo moe geweest en dat terwijl we geleidelijk daalden. Zelfs een daling van -3% gaf geen merkbaar verschil in tempo. 13 km/u was het maximaal haalbare.
Bij Ora hielden we het voor gezien. Je zou kunnen zeggen (h)ora est; ofwel het is tijd. Dit wordt door de pedel gezegd bij een promotie plechtigheid om te zeggen dat het voorbij is. Nou voor ons was het bij Ora ook echt voorbij. Na 75km waren we van 682m hoogte afgdaald naar 283m en totaal 1183km van Mierlo.
Dat betekende dat we meer dan de helft van de totale afstand hadden afgelegd.
Jos
Om de enige computer niet nog langer te bezetten zijn we toch maar naar Lazise gefietst. Hier schijnt een fietsenmaker te zijn, die Schwalbe banden heeft. De achterband van Pieter is namelijk tot op de draad versleten. Terwijl Pieter daarheen is zit ik dus in een internetpoint van Lazise mijn verhaal van 14 mei voor de 2e keer in te typen.
Het toetsenbord hapert nogal eens, terwijl ze toch 5 Euro per uur rekenen.
's morgens in Latsch mochten we dus eerst nog even de persoonlijke computer van Carmen gebruiken. Pieter was toen even naar de plaatselijke schoenmaker. Zijn nieuwe fietsschoenen begonnen scheuren te vertonen. Vervolgens op zoek naar de plaatselijke fietsenmaker. Deze keer begon mijn fiets de vorige dag steeds meer herrie te maken. Ik was er gelukkig op tijd bij. De lagerschalen van mijn trappers waren losser gaan zitten maar nog niet kapot.
Rond tien uur verlieten we Latsch richting Merano en Bolzano. We volgden nog steeds de via Claudia Augusta door het dal van de Etsch (Adige). Deze keer richting NO tot aan Bolzano. Bij Naturns waren ze nog met de aanleg daarvan bezig. Gevolg een omleiding. Een oude baas, die een retourtje Merano - Latsch fietste, legde ons in onverstaanbaar duits uit hoe de omleiding in elkaar zat.
Nou een omleiding in Nederland betekent misschien het bekende rondje om de kerk, maar bij Naturns betekende het een tochtje OVER de kerk. Ineens weer een hoogteverschil overbruggen van 40 meter!!
Vlak voor Merano bij Algunds werden we verwelkomd door twintig sproeiers, die op het fietspad gericht waren. Er was geen ontkomen aan. Bijna geen regen gehad, gaan ze ons in Italie natspuiten. April was hier ook nogal droog geweest. Zodoende.
Vlak voor Vilpian ontmoetten we drie Nederlanders uit Elburg op weg naar Rome (1 man en 2 vrouwen). 5 km verder werden we ingehaald door 4 krachtige veertigers (mannen). Daarmee kwam het totaal aantal Nederlandse navolgers van Reitsma, die we gezien hebben op tien.
Na Bolzano ging de route weer zuidwaarts. Bovendien is de zgn Reschenwind 's middags weer veel sterker, dus we moesten tegen de de volle wind in knokken. Rond een uur of vier waren we allebei total loss. Nog niet eerder waren we zo moe geweest en dat terwijl we geleidelijk daalden. Zelfs een daling van -3% gaf geen merkbaar verschil in tempo. 13 km/u was het maximaal haalbare.
Bij Ora hielden we het voor gezien. Je zou kunnen zeggen (h)ora est; ofwel het is tijd. Dit wordt door de pedel gezegd bij een promotie plechtigheid om te zeggen dat het voorbij is. Nou voor ons was het bij Ora ook echt voorbij. Na 75km waren we van 682m hoogte afgdaald naar 283m en totaal 1183km van Mierlo.
Dat betekende dat we meer dan de helft van de totale afstand hadden afgelegd.
Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
